Werkwijze

Doorvragen, goed luisteren naar de antwoorden en altijd het lezerspersepectief voor ogen houden - kort samengevat is dit mijn werkwijze voor teksten en trainingen.

Voor advies- en beleidsteksten heb ik deze werkwijze een stapje verder gebracht. Het vraag-antwoordstramien breng ik aan in de teksten zelf. Dit stramien is geinspireerd op het 'piramideprincipe' van de Amerikaanse Barbara Minto. Ik draag het uit in navolging van (en in samenwerking met) Jeanine Mies en Louise Cornelis. 

Hoe ziet het principe eruit? In een notendop als volgt. Zet in een tekst de kern voorop. Doe dat door een heldere vraag te stellen, direct het antwoord te geven en het te onderbouwen met relevante bevindingen uit het onderzoek. Dit lijkt een open deur. Toch beginnen nogal wat adviesrapporten met een rijtje vragen en eindigen ze met conclusies die niet automatisch de antwoorden geven. Daartussen staan lange beschrijvingen van bevindingen; de lezer moet ze vaak zelf in verband brengen met de conclusies.

Deze opbouw heeft vrijwel iedereen die hoger onderwijs heeft genoten, aangeleerd: vraag – beschrijving van methodieken en bevindingen – conclusie. Als ik schrijf volgens het piramideprincipe, keer ik het om: vraag – antwoord (= de conclusie of hoofdboodschap) – onderbouwing met onderzoeksresultaten. De rest kan naar overzichtelijke bijlagen.

Rapporten die volgens deze ‘piramidale’ structuur zijn opgebouwd, bedienen de scannende lezer beter. Door het vraag-antwoordspel hebben ze meer overtuigingskracht. Het stramien dwingt bovendien de schrijver tot helder formuleren, meer dan een traditionele opzet doet.

Lees over deze werkwijze in een artikel dat ik schreef voor Tekstblad: 'Voorbij de punten en komma's.